Πλατωνικός έρωτας: τι είναι;

Η πλατωνική αγάπη είναι μια έκφραση που χρησιμοποιείται πολύ συχνά αργκό . Παρά το πλατωνικό επίθετο που συσχετίζει αυτό το συναίσθημα με το φιλοσοφικό όραμα του Πλάτωνα, θα δούμε ότι αυτό που υπέθεσε ο Έλληνας φιλόσοφος σχετικά με την αγάπη έχει πολύ μικρή σχέση με αυτόν τον ορισμό.

Όπως γνωρίζουμε, η αγάπη ήταν πάντα ένα θέμα που μας έδινε πολλά να μιλήσουμε. Υπήρξε πηγή έμπνευσης για πολλούς ποιητές, συγγραφείς, στοχαστές και φιλοσόφους από αμνημονεύτων χρόνων και ο γνωστός αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Πλάτων δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Ας προσπαθήσουμε να ορίσουμε την έννοια του πλατωνικός έρωτας στις επόμενες παραγράφους.

Διευκρινίσεις για τον Πλάτωνα

Ο Πλάτων ήταν Έλληνας φιλόσοφος, μαθητής του Σωκράτη και δάσκαλος του Αριστοτέλη. Του χρωστάμε πολυάριθμα γραπτά μεταξύ των οποίων και το Συμπόσιο και το Μύθος σπηλαίων . Στο πρώτο ο Πλάτων αναπτύσσει την έννοια της αγάπης που θα αποτελέσει τη βάση πάνω στην οποία στη συνέχεια θα ορίσει την πλατωνική αγάπη.

Για τον Πλάτωνα, η αγάπη είναι το κίνητρο που μας οδηγεί να γνωρίσουμε και να συλλογιστούμε την ομορφιά από μόνη της.

Ο Πλάτων πίστευε ότι ο άνθρωπος αποτελείται από ψυχή και σώμα όπου η ψυχή ανήκε στο επίπεδο των ιδεών και το σώμα στο υλικό επίπεδο. Η ψυχή λοιπόν συνυπάρχει με το σώμα στο οποίο για την ακρίβεια είναι εγκλωβισμένη. Οι δύο πραγματικότητες, ωστόσο, είναι ανεξάρτητες.

Ξεκινώντας από αυτή τη φιλοσοφική αντίληψη, ο Πλάτων αναπτύσσει την αντίληψή του για την αγάπη, η οποία παρερμηνεύεται από πολλούς που ορίζουν την πλατωνική αγάπη ως αγνή ή πνευματική αγάπη, παρόλο που δεν είναι καθόλου έτσι. Η αγάπη που προτείνει ο Έλληνας φιλόσοφος ακολουθεί έναν ενδιάμεσο δρόμο: αποφεύγει την ασωτία αλλά και την αποχή αφού για τον Πλάτωνα η ηθική ισοδυναμούσε με περιορισμό. .

Αγάπη

Ο τεράστιος όγκος των χρήσεων, των νοημάτων και των συναισθημάτων που περικλείουν αυτήν την έννοια καθιστά δύσκολο τον ορισμό της. Έτσι, ένα από τα δομικά χαρακτηριστικά της αγάπης είναι ότι πρόκειται για μια καθολική έννοια που παραπέμπει στη συγγένεια μεταξύ των ανθρώπων .

Στα ιταλικά ο όρος αγάπη υποδηλώνει μια σειρά από συναισθήματα διαφορετικά μεταξύ τους επιθυμία παθιασμένη και οικεία αγάπη της ρομαντικής αγάπης στην ασεξουαλική συναισθηματική εγγύτητα της οικογενειακής αγάπης. Περιλαμβάνει επίσης τη βαθιά αφοσίωση ή ενότητα τυπική της θρησκευτικής αγάπης.

Για όποιο είδος αγάπης και αν μιλάμε, τα συναισθήματα που εμπλέκονται είναι εξαιρετικά ισχυρά, ακόμη και ακαταμάχητα, αφού είναι αδύνατο να ξεφύγεις από αυτά. Είναι σημαντικό κίνητρο για διαπροσωπικές σχέσεις, επομένως αποτελεί πηγή έμπνευσης για τις τέχνες και αντικείμενο μελέτης για την ψυχολογία .

Ό,τι γίνεται από αγάπη είναι πάντα πέρα ​​από το καλό και το κακό.

- Φρίντριχ Νίτσε-

Τι περιλαμβάνει η έννοια της πλατωνικής αγάπης;

Το πλατωνικό επίθετο που σχετίζεται με την έννοια της αγάπης παραπέμπει στο δόγμα του Έλληνα φιλοσόφου. Ο Πλάτωνας μέσα Ομιλία του Σωκράτη ορίζει την αγάπη ως το κίνητρο ή η παρόρμηση που μας οδηγεί να προσπαθήσουμε να γνωρίσουμε και να συλλογιστούμε την ομορφιά από μόνη της . Αγαπώντας τις αιώνιες κατανοητές μορφές ή ιδέες που είναι τέλειες και ξεπερνούν τη φυσική ομορφιά που μπορεί να εκτιμηθεί. ωστόσο δεν το αποκλείει.

Με άλλα λόγια για τον Πλάτωνα η αγάπη προκύπτει από την επιθυμία να ανακαλύψεις και να θαυμάσεις το ομορφιά . Η διαδικασία ξεκινά όταν κάποιος εκτιμά τη φυσική ομορφιά και στη συνέχεια προχωρά προς την πνευματική ομορφιά για να φτάσει στο μέγιστο στάδιο του καθαρού παθιασμένου θαυμασμού που πηγάζει από την ουσία της ομορφιάς.

Ο πλατωνικός έρωτας λοιπόν δεν έχει καμία σχέση με μια αγάπη ανέφικτη ή αδύνατη. Αντίθετα, αφορά μια αγάπη που ξεφεύγει από τα όρια της φυσικής ομορφιάς, ένα επίπεδο που ίσως είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Τα σεξουαλικά στοιχεία δεν εξετάζονται απλώς και μόνο επειδή η αληθινή αγάπη για τον Πλάτωνα δεν είναι αυτή που απευθύνεται σε ένα άτομο αλλά στην υπερβατική ουσία της ομορφιάς.

Στο Συμπόσιο Ο Πλάτων εκθέτει αυτό το αξίωμα με τον ακόλουθο τρόπο:

[…] Λαμβάνοντας υπόψη την ομορφιά των ψυχών ανώτερη από αυτή των σωμάτων, τυχερός είναι εκείνος που είναι ενάρετος στην ψυχή, ακόμα κι αν έχει λίγη λαμπρότητα, αφού του αρκεί να την αγαπά, να τη φροντίζει, να συλλαμβάνει και να αναζητά τέτοιο συλλογισμό που κάνει τους νέους καλύτερους, ώστε να είναι υποχρεωμένος για άλλη μια φορά να συλλογιστεί την ομορφιά που βρίσκεται στους κανόνες συμπεριφοράς και να αναγνωρίσει ότι η ομορφιά σχετίζεται με αυτό το σώμα. ασήμαντο.

Ομορφιά και αγάπη στον Πλάτωνα

Σύμφωνα με τον Πλάτωνα Παρουσία της ομορφιάς, αναδύεται μέσα μας η αγάπη που μπορεί να οριστεί ως η παρόρμηση ή η αποφασιστικότητα που μας ωθεί να τη γνωρίσουμε και να τη συλλογιστούμε . Είναι μια σειρά από φάσεις που διαδέχονται η μία την άλλη σταδιακά και σε κάθε ον είναι δυνατόν να εκτιμηθεί μια διαφορετική μορφή ομορφιάς:

Ομορφιά σώματος: είναι η πρώτη φάση. Ξεκινά με το αίσθημα της αγάπης για ένα όμορφο σώμα ιδιαίτερα το οποίο εξελίσσεται για να εκτιμήσει την ομορφιά γενικά.

Η ομορφιά των ψυχών: αφού ξεπεράσουμε το εμπόδιο της εκτίμησης και της αγάπης της φυσικής εμφάνισης ενός ατόμου, αρχίζουμε να εστιάζουμε στον εσωτερικό του κόσμο. αναφέρεται στο ηθικό και πολιτισμικό επίπεδο του ατόμου. Σε αυτή τη φάση της αγάπης ξεπερνάμε τη σωματική όψη και περνάμε από τη σωματική στην ψυχή.

Ομορφιά της σοφίας: εκτιμώ την ομορφιά του πνεύματος του ψυχή οδηγεί αναμφίβολα στην αγάπη της γνώσης για ιδέες που ξεπερνούν το αγαπημένο πρόσωπο.

Η ομορφιά από μόνη της: όταν κάποιος έχει καταφέρει να ξεπεράσει τις τρεις προηγούμενες φάσεις, ανοίγει μια νέα και τελευταία πόρτα που είναι η δυνατότητα να βιώσει την αγάπη για την ομορφιά καθεαυτή που εκπέμπεται από οποιοδήποτε αντικείμενο ή θέμα. Αυτό είναι το υπέρτατο, μεγαλύτερο επίπεδο αγάπης.

Αυτό το τελευταίο βήμα χαρακτηρίζεται από την απαθή, αδιάφορη και καθαρή γνώση της ομορφιάς. Σκεφτείτε ένα συναίσθημα που δεν το κάνετε Επομένως, δεν είναι μια αδύνατη αγάπη από μόνη της, αλλά μάλλον μια αγάπη που βασίζεται στην εκτίμηση των τέλειων, κατανοητών και αιώνιων ιδεών και μορφών. .

Γιατί η πλατωνική αγάπη σχετίζεται με μια αγάπη που δεν μπορεί να επιτευχθεί;

Η έκφραση πλατωνική αγάπη χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από Μαρσίλιο Φιτσίνο

Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, στην πραγματικότητα δεν είναι δυνατό να φτάσει κανείς στην καθαρότητα αυτού του συναισθήματος γιατί δεν βασίζεται σε συμφέροντα αλλά στην αρετή. Με άλλα λόγια, θα ήταν μια τέλεια αγάπη και αφού η τελειότητα είναι μόνο μια ψευδαίσθηση του πραγματικού κόσμου - τίποτα δεν είναι τέλειο - θα ήταν δυνατή μόνο στον κόσμο των ιδεών.

Για απλοποίηση μπορούμε να το πούμε αυτό Πλατωνική αγάπη σημαίνει εξιδανικευμένη αγάπη που δεν περιλαμβάνει τη σεξουαλική επιθυμία . Κατ' επέκταση, στην καθομιλουμένη μιλάμε για αυτό ως το ρομαντικό συναίσθημα που νιώθεις για ένα άτομο που για κάποιο λόγο είναι ανέφικτο. Κατά συνέπεια, μια τέτοια αγάπη δεν μπορεί να περιλαμβάνει σεξουαλικό δεσμό.

Υπό αυτή την έννοια, η έκφραση είναι σύμφωνη με το αξίωμα του Έλληνα φιλοσόφου. Ωστόσο, λαμβάνεται υπόψη μόνο ένας μικρότερος χώρος σε σύγκριση με αυτόν στον οποίο αναφέρεται η έννοια της πλατωνικής αγάπης. Η έκφραση λοιπόν είναι λάθος της καθομιλουμένης και συχνής χρήσης.

Τι στοχάζεται η πλατωνική αγάπη;

Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, η ομορφιά ισούται με δικαιοσύνη, καλοσύνη και αλήθεια. Η αγάπη αναζητά έτσι τη δικαιοσύνη, την καλοσύνη και την αλήθεια γιατί τη χρειάζεται, ρίχνοντας τον εαυτό της πίσω τους. Συνοπτικά Η πλατωνική αγάπη παραπέμπει στη δραστηριότητα της αναζήτησης και εύρεσης του μέρους της ψυχής που μας λείπει σε ένα άλλο άτομο, ναι, αλλά σε κάποιον που αντιπροσωπεύει για εμάς κάθε τι καλό, όμορφο, αληθινό, σωστό. .

Για το λόγο αυτό, η πλατωνική αγάπη δεν είναι αληθινά μια αδύνατη ή ανέφικτη αγάπη. Είναι ένα ενδιάμεσο μονοπάτι που προφανώς μπορεί να περιλαμβάνει το σεξουαλικό στοιχείο παρόλο που δεν αποτελεί το κεντρικό του σημείο. Είναι δυνατό να δημιουργηθούν και να γονιμοποιηθούν περισσότερα από τα σώμα είναι δυνατό να ερωτευτείς τις ιδέες της ψυχής ενός άλλου όντος και αυτό δεν συνεπάγεται απαραίτητα τον αποκλεισμό του σεξουαλικού σωματικού στοιχείου. Υπονοεί συμπερίληψη αλλά ταυτόχρονα την υπερβαίνει.