Η Joan Baez είναι ένα σύμβολο της γενιάς της μουσικής και του κοινωνικού ακτιβισμού . Το πραγματικό της όνομα είναι Joan Chaudas Baez και γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1941. Από μικρή ασχολήθηκε με αστικούς σκοπούς επηρεασμένη από τα ειρηνιστικά ιδανικά της οικογένειάς της. Το όπλο της μάχης του είναι η μουσική μέσω της οποίας έχει ηγηθεί μεγάλου αριθμού πολιτικών και κοινωνικών διαμαρτυριών σε όλο τον κόσμο.
Η Baez είναι η φωνή των περιθωριοποιημένων, των διωκόμενων, των εξαφανισμένων και των σφαγιασμένων. Ίδρυσε επίσης πολυάριθμες οργανώσεις εναντίον του πόλεμος και βίας, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του σε πολλές περιπτώσεις.
Η Joa Baez είναι μια σχετική προσωπικότητα στον κοινωνικό ακτιβισμό από τη δεκαετία του 1960, μια γυναίκα που έζησε και εργάστηκε σύμφωνα με τα ιδανικά της, μια πεπεισμένη ειρηνίστρια.
Τα πρώτα χρόνια ως ακτιβιστής
Κόρη Σκωτσέζικης μητέρας και Μεξικανού πατέρα, η οικογένειά της άλλαζε συχνά κατοικία λόγω της δουλειάς του γνωστού επιστήμονα πατέρα της. Έκαναν περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή.
Ο πατέρας της Joan Baez απέρριψε πολλές σημαντικές προτάσεις για δουλειά στον αγώνα των εξοπλισμών. Ήταν άνθρωπος με ισχυρές πεποιθήσεις χαρακτηριστικό που κληρονόμησε η κόρη της.
Η Joan Baez άρχισε σε νεαρή ηλικία να συνθέτει τη μουσική που της επέτρεψε να πραγματοποιήσει τις διαμαρτυρίες της ενάντια στον πόλεμο και κάθε μορφή βίας και κοινωνικής καταπίεσης.Κατά τη διάρκεια της εφηβείας του συμμετείχε ενεργά στην Πορεία στην Ουάσιγκτον για το δικαίωμα στην εργασία και την ελευθερία, επηρεασμένος έντονα από την ομιλία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ. Ήταν παρών στην πορεία που θα συνδεόταν με το τραγούδι του για τη ζωή Θα Ξεπεράσουμε .
Η σταθερή της θέση ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ την οδήγησε να υποστηρίξει επίσης την πρωτοβουλία της Δημοσιονομικής Αντίστασης χάρη στην οποία οι πολίτες είχαν το δικαίωμα να παρακρατούν το 60% των φόρων εισοδήματός τους για να μην τους χρησιμοποιούν για πόλεμο. Το 1965 ίδρυσε το Ινστιτούτο για τη Μη Βία.
Πρωτοβουλία στο μονοπάτι του Joan Baez
Στη δεκαετία του 1970 η Joan Baez συμμετείχε στην ίδρυση του αμερικανικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας. Λίγο αργότερα αποφάσισε να ιδρύσει την Humanitas International, μια ομάδα πολύ ενεργή στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Από την άλλη συνέβαλε στη διάδοση ενός κριτικού οράματος για τις δημοκρατικές κυβερνήσεις και τα αυταρχικά καθεστώτα ανεξάρτητα από τη δράση της Humanitas International. Για όλους αυτούς τους λόγους έχει δεχθεί πολυάριθμες επιθέσεις τόσο από τη δεξιά όσο και από την αριστερή παράταξη.
Με τον καιρό έγινε ολοένα και πιο επικριτική για την πολιτική των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του πόλεμος του Βιετνάμ . Ήταν επικεφαλής δημοσιεύσεων σε μεγάλες αμερικανικές εφημερίδες που εξέφραζαν τη διαφωνία του με τις επιθέσεις της χώρας του στο βιετναμέζικο έδαφος. Τελικά εντάχθηκε σε μια ειρηνευτική αντιπροσωπεία το 1972.
Ακτιβισμός εκτός της χώρας του
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 η Joan Baez περιόδευσε εκτενώς σε διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένων πολλών που κυβερνώνται από ολοκληρωτικά καθεστώτα. Με την ευκαιρία αυτή δέχθηκε πολλές απειλές για θάνατο.
Το 1981 έκανε ένα ταξίδι στη Χιλή, τη Βραζιλία και την Αργεντινή και κατά την επιστροφή του στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει γίνει η φωνή των μητέρων και των γιαγιάδων των χιλιάδων απών της Χιλής και της Αργεντινής . Υπέβαλε επίσης έκθεση για το θέμα στην κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Δεν μπορούμε να επιλέξουμε πώς ή πότε θα πεθάνουμε. Μπορούμε μόνο να αποφασίσουμε πώς θα ζήσουμε.
-Joan Báez-
Το 1989 συνέθεσε το τραγούδι Κίνα εμπνευσμένος από τις διαδηλώσεις στο Πεκίνο κατά της βίας του κινεζικού καθεστώτος και ξεκίνησε ένα ακόμη ανθρωπιστικό ταξίδι στην Ασία φέρνοντας τρόφιμα και φάρμακα στην Καμπότζη.
Λίγο μετά συμμετείχε ενεργά κατά της εισβολής των ΗΠΑ στο Ιράκ κατά της θανατικής ποινής και της καταστολής των ομοφυλοφιλική κοινότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Joan Baez Society
Στη δεκαετία του 2000, η Joan Baez μακριά από το να συνταξιοδοτηθεί και να ξεκουραστεί συνέχισε να συμμετέχει σε πολυάριθμες πρωτοβουλίες που ενθαρρύνουν τους νέους φοιτητές να ψηφίσουν ειρηνιστές ηγέτες. Ξεκίνησε διάφορα κινήματα κατά ξενοφοβία φτώχεια και περιθωριοποίηση στις Ηνωμένες Πολιτείες, ιδιαίτερα στην κοινότητα των μεταναστών.
Έλαβε το βραβείο Thomas Norton και πολλές άλλες διακρίσεις για τον ακούραστο ακτιβισμό του. Είναι μια γυναίκα που διαθέτει τεράστια ενέργεια και σθένος και που ξέρει πώς να εμπλέκει με μαεστρία τους άλλους.
Ο αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα ήταν η σταθερά στη ζωή του. Ακόμη και σήμερα σε ηλικία 75 ετών συμμετέχει ενεργά στο φεμινιστικές πορείες των Ηνωμένων Πολιτειών κατά της κυβέρνησης Τραμπ και αποτελεί πηγή έμπνευσης για πολλούς νέους αλλά και όχι και τόσο νέους σε όλο τον κόσμο.
