Κουρασμένη από τις συνηθισμένες απειλές και δακρυσμένη αποφάσισε να βάλει μουσική για να κάνει ένα διάλειμμα από τη ζωή της. ΚΑΙ
Καθώς τα δάκρυά της κύλησαν στα μάγουλά της και η μουσική έπαιζε, προσπάθησε να φανταστεί τον εαυτό της σε άλλο μέρος. Οποιοδήποτε μέρος ήταν καλό αρκεί να μην χρειάζεται να ακούει τι την πλήγωσε. Η ζωή δεν μπορεί να είναι αυτή η ζωή δεν μπορεί να είναι απλά να φωνάζεις. Η ζωή δεν είναι συνεχείς απειλές ακόμα κι αν είναι τα μόνα πράγματα που ξέρεις.
Πεπεισμένη ότι δεν ήταν αρκετά καλή και έχοντας χάσει κάθε ελπίδα, αποφάσισε ότι αυτό που άκουγε θα ήταν ο οδηγός της ζωής της. Και ήταν αυτή ακριβώς η απόφαση που την έκανε να χάσει τον εαυτό της στον εσωτερικό της κόσμο και οι κραυγές μετατράπηκαν σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία της.
Η ζωή του μετατράπηκε σε ψίθυρο γιατί δεν μπορούσε να καταπολεμήσει τις κραυγές μέσα.
Λέξεις σαν σφαίρες μπορούν να παραλύσουν την καρδιά
Και σαν ένα σπουργίτι με σπασμένο φτερό που πέφτει σε ένα κουτί, έμεινε κλεισμένη σε αυτόν τον κόσμο των παράλογων τρελών. Γιατί το να άκουγε κάθε μέρα ότι ήταν άχρηστη ότι δεν μπορούσε να ξεφύγει τη σκότωσε σιγά σιγά και της έμαθε μόνο να μισεί.
Οτι έχθρα που γεννήθηκε μέσα της και που είχε απήχηση πάνω της. Δεν υπάρχει χειρότερη καταδίκη από αυτή του να ακούς μόνο τα λόγια των άλλων γιατί λέξεις σαν σφαίρες παραλύουν την καρδιά και γεμίζουν το αίμα με το δηλητήριο του φόβου και της αναποφασιστικότητας. Και μετά ό,τι έκανε ήταν επειδή το ήθελαν άλλοι και όχι επειδή το σκέφτηκε μόνος του.
Μεταμορφωμένη σε μια καρικατούρα του εαυτού της, κάθε κραυγή γινόταν μια ακόμη πέτρα στην ταφόπλακά της. Όπως ο ζωντανός νεκρός και ένα αυτόματο, έκανε ό,τι ήθελαν οι άλλοι για να αποφύγει απειλές που θα την έβλαπταν. Και δεν υπήρχε πια μουσική γιατί δεν υπήρχε πια ζωή μέσα της, ούτε μελωδία που θα μπορούσε να την κάνει να ξεχάσει την κόλαση που ένιωθε.
Τα λόγια άλλων την είχαν θάψει ζωντανή επειδή δεν είχε επιτύχει την κορυφή των προσδοκιών της για τον εαυτό της.
Δεν μπορείς να διώξεις τις κραυγές από το κεφάλι σου αν δεν έχουν εγκαταλείψει πρώτα την καρδιά σου
Κι έτσι οι μέρες περνούσαν με ένα χαμόγελο σαν μάσκα και ένα βλέμμα που πάγωσε την ψυχή. Ώσπου μια μέρα συνειδητοποίησε ότι δεν άκουγε πια κραυγές αλλά ότι δεν ένιωθε ούτε γαλήνη. Ένιωθε άδεια και παρεξηγημένη και δεν καταλάβαινε γιατί δεν χαιρόταν αν δεν ένιωθε τις κραυγές, τις απειλές ή τις προσβολές που τη βύθιζαν.
Τότε άρχισε να αναρωτιέται τι ήθελε πραγματικά, τι ήθελε πάντα και συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν να σταματήσει να ακούει αυτές τις κραυγές. Ήθελε να είναι δωρεάν και να ζει τη ζωή του χωρίς να χρειάζεται να ανησυχεί για το τι είπαν οι άλλοι αλλά και να μην χρειάζεται να εκπληρώσει όλες τις προσδοκίες του.
Τότε κατάλαβε ότι ήταν λάθος να βγάλει τις κραυγές από το κεφάλι του αν δεν είχαν πρώτα
Είσαι αυτός που είσαι, όχι αυτό που θέλουν οι άλλοι να είσαι
Τότε αποφάσισε ότι κανείς δεν θα διάλεγε τον δρόμο για εκείνη. Αποφάσισε ότι δεν ήταν αυτό που έλεγαν οι άλλοι ότι ήταν, δεν ήταν άχρηστη ή ανόητη, δεν ήταν τίποτα, ακόμα κι αν είχε μεταμορφωθεί σε αυτήν ακούγοντας το να λέγεται τόσες φορές. Άνοιξε το σακίδιο που είχε κουβαλήσει στους ώμους της γεμάτο με τις πέτρες που η ίδια είχε σκορπίσει στο δρόμο της και συνειδητοποίησε ότι όλες αυτές οι πέτρες ήταν λόγος τιμής αυτό που της είχαν πει οι άλλοι.
Οπλισμένη με θάρρος και με τον ρυθμό της μουσικής που έβγαινε από την ψυχή της, αποφάσισε να προχωρήσει μπροστά και ότι τα λόγια των άλλων δεν θα καθοδηγούσαν ποτέ ξανά τη ζωή της γιατί αποφάσισε να θυμάται πάντα ότι:
- Η υποταγή στις επιθυμίες των άλλων προκαλεί μόνο πόνο: αποφάσισε να είναι πάντα η πρώτη τους επιλογή. Γιατί και αυτή ήταν σημαντική και αν δεν άρχιζε να εκτιμά τον εαυτό της, ούτε οι άλλοι.
- Είσαι αυτό που είσαι: αποφάσισε ότι ίσως υπάρχουν χίλιοι διαφορετικοί θόρυβοι. Ίσως οι άνθρωποι την είχαν σκοντάψει σε κάθε βήμα της, αλλά μόνο εκείνη γνώριζε τον κόσμο της και τις συνθήκες της ζωής της. Μόνο εκείνη ήξερε πώς ήταν πραγματικά και τι ήταν ικανή να πετύχει ακόμα κι αν κανείς δεν είχε σταματήσει ποτέ να την ακούσει για μια στιγμή.
- Ό,τι κι αν κάνετε, κάνετε λάθη: αλλά είναι πάντα καλύτερο να κάνετε λάθη κάνοντας κάτι που αγαπάτε από το να μην εκπληρώνετε τις προσδοκίες των άλλων. Έμαθε ότι δεν μπορούσε ό,τι έκανε να ευχαριστήσει τους άλλους και το δέχτηκε γιατί τελικά έμαθε για την αγάπη του εαυτού.
- Το να ακούς τον εαυτό σου είναι η καλύτερη απόφαση που μπορείς να πάρεις στη ζωή και για αυτό ακολούθησε τη μελωδία που σημάδεψε η καρδιά της γιατί ήταν η μόνη που της έδειξε αυτό που πραγματικά ήθελε.
- Κωφεύει στην καταστροφική κριτική: αντιμέτωπος με προσβολές, κραυγές και καταστροφικές κριτικές που δεν φέρνουν τίποτα καλό, έμαθε να κωφεύει. Μόνο αυτό που, έστω και κριτική, φέρνει κάτι καλό, αξίζει να ακούγεται.
Και σαν αληθινή πολεμίστρια έδειξε πόσο θαρραλέα ήταν και σταμάτησε να παραιτείται στη ζωή από αυτά που της έλεγαν οι άλλοι και άρχισε να ζει όπως πραγματικά ήθελε. Με ένα τεράστιο χαμόγελο και επιλέγοντας το μονοπάτι που θα ακολουθήσει. Δεν χρειαζόταν πλέον να στραφεί στη μουσική για να κάνει ένα διάλειμμα από τη ζωή της γιατί η ίδια δημιούργησε τη μελωδία.
