Απειροφοβία ή φόβος για το άπειρο

Η απειροφοβία ή ο φόβος του άπειρου είναι μια πολύ ιδιαίτερη και ελάχιστα γνωστή φοβία . Ωστόσο, πριν εξηγήσουμε τι είναι, θα αναπτύξουμε εν συντομία την έννοια της φοβίας και όλα όσα αυτή συνεπάγεται.

Η φοβία είναι ένας έντονος και παράλογος φόβος για ορισμένες καταστάσεις, αντικείμενα, άτομα ή δραστηριότητες που ταξινομούνται στο DSM-5 ( Διαγνωστικό και στατιστικό εγχειρίδιο ψυχικών διαταραχών ) ως αγχώδης διαταραχή. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι η επιθυμία να αποφύγει ή να ξεφύγει από αυτό που γεννά φόβο για να μειώσει τα επίπεδα δυσφορίας.

Από την άλλη πλευρά, είναι σημαντικό να γίνει διάκριση μεταξύ φοβίας και φόβου. Για να κατανοήσουμε τη διαφορά πρέπει να εστιάσουμε στην ένταση που βιώνεται και στις συνέπειες που απορρέουν από αυτήν. Εάν ένας φόβος αρχίσει να παρεμβαίνει σημαντικά στη ζωή ενός ατόμου, αυξάνοντας σε ένταση και προκαλώντας διαφυγή, ονομάζεται φοβία.

Αν και η εμφάνιση μιας φοβίας δεν μπορεί να συσχετιστεί με κάποια συγκεκριμένη αιτία, συνδέεται συχνά με γενετικούς, κοινωνικούς ή μαθησιακούς παράγοντες αλλά και με τραυματικές εμπειρίες που εμφανίστηκαν κατά την παιδική ηλικία.

Για παράδειγμα, εάν ένα παιδί δει ένα ντοκιμαντέρ για την απορρόφηση των αστεριών από τις μαύρες τρύπες στο Σύμπαν, μπορεί να φοβάται ότι θα συναντήσει την ίδια μοίρα. Ακόμα κι αν αυτό είναι απίθανο, η αίσθηση του φόβου που τον εισβάλλει είναι τεράστια και πραγματική. Στην περίπτωση που το αντικείμενο αυτού του φόβου είναι το άπειρο για το οποίο μιλάμε απειροφοβία .

Τι είναι η απειροφοβία;

Η απειροφοβία είναι ο υπερβολικός και παράλογος φόβος της κατανόησης της έννοιας του απείρου και της αιωνιότητας . Αυτός ο φόβος προκαλεί μεγάλη ενόχληση και μπορεί να εκδηλωθεί οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας ή της νύχτας. Αρκεί να έχετε μια παρεμβατική σκέψη για το άπειρο για να πυροδοτήσετε ένα σοβαρό πρόβλημα ανησυχία .

Έτσι, η ιδέα να έρθετε σε επαφή με το άπειρο παράγει μια μεγάλη αίσθηση ιλίγγου όπου δεν υπάρχει σημείο υποστήριξης που να δημιουργεί μια ορισμένη αίσθηση ελέγχου της κατάστασης. Για το λόγο αυτό το υποκείμενο αρχίζει να αποφεύγει καταστάσεις στις οποίες υπάρχουν ερεθίσματα που συνδέονται με το άπειρο: ουρανός, θάλασσα, ακολουθίες άπειρων αριθμών ή ακόμα και δραστηριότητες που συνδέονται με την ενδοσκόπηση και τη φαντασία. Εν ολίγοις, έννοιες και καταστάσεις που συνδέονται με την απεραντοσύνη.

Οι απειροφοβικοί άνθρωποι συχνά προσπαθούν να ζήσουν τη ζωή τους όσο το δυνατόν πιο προβλέψιμα

Αιτίες του φόβου του άπειρου

Όπως όλες οι φοβίες, έτσι και η απειροφοβία δεν έχει μία μόνο αιτία. Έχει συνδεθεί με κοινωνικούς, περιβαλλοντικούς, γενετικούς παράγοντες μάθηση γι' αυτό έχουν διατυπωθεί πολλές εξηγήσεις. Για παράδειγμα, ο Sigmund Freud, νευρολόγος και πατέρας της ψυχανάλυσης, ενδιαφέρθηκε για τη μελέτη των φοβιών και δήλωσε ότι μπορούν να προέλθουν σε δύο φάσεις:

Πρώτη φάση της φοβίας: συμβαίνει ένα γεγονός που προκαλεί μεγάλη αγωνία. Το άτομο που αναπτύσσει τη φοβία προεκθέτει ένα αντικείμενο από τον έξω κόσμο (άπειρη αράχνη αλόγου αυτοκινήτου) και το συνδέει με τον κίνδυνο. Δεύτερη φάση: το άτομο αρχίζει να υιοθετεί όλα τα μέσα άμυνας για να αποτρέψει την επαφή με τον κίνδυνο που προέρχεται από το εξωτερικό περιβάλλον.

Ο φόβος είναι ένα βάσανο που παράγει την προσδοκία του κακού.

Σίγκμουντ Φρόιντ

Μια άλλη πιο βιολογική εξήγηση θα προέκυπτε από τον συνδυασμό γενετικής κληρονομικότητας και χημείας του εγκεφάλου . Συνδυάζοντας αυτούς τους παράγοντες με εμπειρίες ζωής, το άτομο θα μπορούσε να αναπτύξει οποιαδήποτε μορφή φοβίας. Η απειροφοβία στην περίπτωση της ιδέας του απείρου.

Πώς να αναγνωρίσετε μια φοβική απάντηση;

Η φοβική αντίδραση ξεκινά όταν ένα άτομο εκτίθεται στο αντικείμενο ή την κατάσταση που έχει συσχετιστεί με κίνδυνο. Στην πραγματικότητα αυτή η απάντηση μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε α κρίση πανικού . Τα πιο σχετικά χαρακτηριστικά της φοβικής απόκρισης μπορεί να είναι 3 τύπων:

Σε φυσιολογικό επίπεδο: ταχυκαρδία εφίδρωση ερυθρότητα ωχρότητα στομαχόπονος ξηρότητα των βλεννογόνων δυσκολία στην αναπνοή. Μοτέρ: τρέμουλο φωνή γκριμάτσες προσώπου περίεργες κινήσεις άκρων ακαμψία άμεση αποφυγή ή συμπεριφορά διαφυγής. Αντίληπτφς: αρνητική ερμηνεία της κατάστασης, αμφιβολίες για την ικανότητα κάποιου να αντιμετωπίσει την κατάσταση και να βγει αλώβητος με την προσθήκη του φόβου του θανάτου.

Χαρακτηριστικά της απειροφοβίας

Τα κύρια χαρακτηριστικά της απειροφοβίας είναι τα ακόλουθα:

Παράλογος και δυσανάλογος φόβος για την κατανόηση της έννοιας του απείρου και της αιωνιότητας .

• Συνειδητοποιώντας ότι οι έννοιες του άπειρου σύμπαντος και της αιωνιότητας είναι πέρα ​​από την κατανόηση και την κυριαρχία κάποιου, εμφανίζεται μια συνεχής εικόνα άγχους που εμποδίζει τη συγκέντρωση και την καθημερινή δραστηριότητα.

Μεγάλη ανάγκη να κρατάς τα πάντα υπό έλεγχο και σε τέλεια τάξη. Αυτό παρουσιάζεται ως μια προσπάθεια να αποφευχθεί η ενασχόληση με τις έννοιες της άπειρης αιωνιότητας και της απεραντοσύνης του σύμπαντος.

• Αναγνωρίζεται ως φόβος παράλογος αλλά δεν μπορεί να ελεγχθεί.

• Υπάρχει μια σημαντική προδιάθεση για μια όσο το δυνατόν πιο προβλέψιμη ζωή.

Συχνοί εφιάλτεςπου σχετίζεται με πτώσεις προς άπειρους χώρους ή τόπους.

• Οι παρεμβατικές σκέψεις που σχετίζονται με τον φόβο του άπειρου συμβαίνουν όταν βρίσκεστε σε στιγμές χαλάρωσης ή ευφάνταστες ενδοσκοπικές στιγμές. Καταστάσεις που συχνά αποφεύγονται οικειοθελώς.

Πώς να καταλάβετε αν πάσχετε από απειροφοβία;

Όλες οι φοβίες έχουν ως προϋπόθεση την παρουσία μιας φόβος προς ένα συγκεκριμένο στοιχείο . Ωστόσο, αυτός ο φόβος πρέπει να παρουσιάζει ορισμένα χαρακτηριστικά:

• Ο φόβος για το άπειρο δεν μπορεί να εξηγηθεί ή να αιτιολογηθεί.
• Ξεπερνά τον εθελοντικό έλεγχο.
• Η αντίδραση στον φόβο είναι να αποφύγεις να εκτεθείς σε οποιαδήποτε κατάσταση που σχετίζεται με το άπειρο.
• Ο φόβος του άπειρου επιμένει στο πέρασμα του χρόνου.
• Ο φόβος της έννοιας του άπειρου εμποδίζει την προσαρμογή στο περιβάλλον.

Πώς να θεραπεύσετε την απειροφοβία

Όπως όλες οι φοβικές διαταραχές, έτσι και η απειροφοβία πρέπει να αντιμετωπίζεται και να αντιμετωπίζεται από ειδικούς όπως ψυχολόγους ή ψυχιάτρους. Μόνο αυτοί έχουν τα προσόντα να αποφασίσουν τη θεραπεία που ενδείκνυται για κάθε περίπτωση.

Οι φοβικές διαταραχές συνήθως αντιμετωπίζονται με ψυχοθεραπεία . Μόνο στις πιο σοβαρές περιπτώσεις στις οποίες τίθενται σε κίνδυνο πολλοί τομείς της καθημερινής ζωής θα ενδείκνυνται φαρμακολογικές θεραπείες σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία. Ο ψυχίατρος θα πρέπει πρώτα να αξιολογήσει την κατάσταση του ασθενούς για να συνταγογραφήσει φάρμακα .

Η απειροφοβία μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ενόχληση στο άτομο που την υποφέρει. Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό να επικοινωνήσετε με τον ειδικό όταν αρχίσουν να εμφανίζονται ενοχλητικά συμπτώματα που εμποδίζουν μια ειρηνική ζωή. Οι αποφευκτικές και εμμονικές συμπεριφορές καταναλώνουν τεράστια ποσότητα ζωτικής ενέργειας και μπορεί να γίνουν εξαντλητικές και δύσκολο να ξεπεραστούν.

Τα ανέκφραστα συναισθήματα δεν πεθαίνουν ποτέ. Παραμένουν θαμμένοι ζωντανοί και αναδύονται αργότερα με ακόμη χειρότερο τρόπο.

Σίγκμουντ Φρόιντ