Ποιος δεν θα ήθελε να έχει κίνητρο; Το να ξέρουμε πώς να εκμεταλλευόμαστε αυτή την παρόρμηση που μας ωθεί να συνεχίσουμε να προχωράμε, μας ψιθυρίζει ότι είναι δυνατό να πραγματοποιήσουμε το όνειρό μας, αυτό μας ωθεί να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε γιατί το να νιώθουμε έμπνευση έχει πραγματικά τη γοητεία του. Και μετά υπάρχει η παγίδα κινήτρων .
Όταν νιώθουμε κίνητρα, όλα μας φαίνονται πιθανά ή τουλάχιστον όλα όσα έχουν να κάνουν με τον στόχο μας. Ωστόσο, πολλοί πέφτουν στην παγίδα του κινήτρου όταν οι δυνάμεις τους παραπαίουν και εμφανίζονται απογοήτευση και αμφιβολίες ή όταν θέλουν να πετύχουν κάτι αλλά δεν ξέρουν από πού να ξεκινήσουν. Ας εμβαθύνουμε στο θέμα.
Πρώτα και κύρια, η προετοιμασία είναι το κλειδί της επιτυχίας.
-Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ-
Τι είναι το κίνητρο;
Σύμφωνα με τον Άγγλο γιατρό και ψυχοθεραπευτή Ρας Χάρις το να μην έχεις κίνητρο είναι αδύνατο δεδομένου ότι σε κάθε ενέργεια που πραγματοποιούμε υπάρχει ένας ορισμένος βαθμός κινήτρων. Κατά κάποιο τρόπο κάθε συμπεριφορά που εφαρμόζουμε εξυπηρετεί για να πετύχουμε κάτι.
Δώστε μια ομιλία τρώτε ένα ζαχαροπλαστείο πείτε ότι είμαστε άρρωστοι τηλεφωνήστε, καθίστε στον καναπέ, διαβάστε ένα βιβλίο ή μιλήστε για οποιοδήποτε θέμα. Σε κάθε μια από τις ενέργειες που αναφέρονται υπάρχει ένας σκοπός, μια πρόθεση, ένα κίνητρο ακόμα κι αν δεν το συνειδητοποιούμε.
Αλλά όμως από τι αποτελείται το κίνητρο; Σύμφωνα με τον Χάρις στην επιθυμία να κάνει κάτι. Το να νιώθουμε κίνητρο δεν είναι να νιώθουμε μια ισχυρή μαγεία που μας οδηγεί να ενεργούμε ενστικτωδώς ούτε είναι μια θεϊκή έμπνευση που μας διαπερνά, αλλά μάλλον είναι η επιθυμία να κάνουμε κάτι. Τίποτα περισσότερο.
Ας πάρουμε ένα παράδειγμα για να το καταλάβουμε καλύτερα. Γράφουμε ένα μυθιστόρημα εδώ και μήνες, αλλά για μια εβδομάδα νιώθουμε απογοητευμένοι γιατί δεν έχουμε χρόνο και είμαστε κουρασμένοι από τη δουλειά. Δεν γράφουμε πια, αλλά περνάμε αυτόν τον χρόνο παρακολουθώντας τηλεόραση μιλώντας ή ξαπλωμένοι στον καναπέ.
Σε αυτήν την κατάσταση, η επιθυμία μας να δούμε τηλεόραση ή να ξαπλώσουμε στον καναπέ είναι σαφώς μεγαλύτερη από την επιθυμία μας να συνεχίσουμε να γράφουμε το μυθιστόρημα. Τώρα αυτό που μας ενδιαφέρει είναι ότι θέλουμε να γράψουμε αλλά δεν έχουμε ούτε χρόνο ούτε επιθυμία. Νιώθουμε εξαντλημένοι. Αλλά έτσι για ποιο σκοπό βλέπουμε τηλεόραση ή μένουμε στον καναπέ;
Μπορεί να είναι για να χαλαρώσουμε, να παραμείνουμε άνετα ή να ηρεμήσουμε ή να νιώσουμε καλά για μια στιγμή επειδή αποφεύγουμε τον κόπο να γράφουμε. Μακροπρόθεσμα αυτή η συμπεριφορά δεν μας βοηθά να κάνουμε το όνειρό μας πραγματικότητα.
Δεν θα ήταν καλύτερα αν αντί για έλλειψη κινήτρων - απλώς αυτό το κίνητρο που μας αποφεύγει η αδιαθεσία και αυτό μας ωθεί να κάνουμε αυτό που θέλουμε μακροπρόθεσμα - το κίνητρό μας να γράψουμε επικράτησε να δημοσιεύσουμε ένα βιβλίο ή να μοιραζόμαστε τα καλύτερα του εαυτού μας με άλλους;
Όταν λέμε ότι δεν αισθανόμαστε κίνητρο, αυτό που πραγματικά εννοούμε είναι ότι θα θέλαμε να κάνουμε κάτι σημαντικό για εμάς, αλλά ότι δεν είμαστε πρόθυμοι να δράσουμε αν δεν νιώθουμε χαρούμενοι, σίγουροι και γεμάτοι ενέργεια. Έτσι, ενώ νιώθουμε κουρασμένοι, ανασφαλείς, αποκαρδιωμένοι ή τεμπέληδες, δύσκολα θα αφοσιωθούμε σε αυτό το κάτι...
Μην κάθεστε περιμένοντας να βρέξουν πράγματα από τον ουρανό. Πολεμήστε για αυτό που θέλετε, αναλάβετε τον εαυτό σας.
-Michel Tanus-
Το κενό κινήτρων και η παγίδα κινήτρων
Όταν αντιλαμβανόμαστε το κίνητρο ως συναίσθημα είναι πολύ πιθανό να παραμείνουμε ακίνητοι . Ακριβώς όπως όταν αισθανόμαστε καλά, θετικοί ή ενθουσιώδεις, οδηγούμαστε στο να πούμε ότι νιώθουμε κίνητρο, αλλά αν αυτά τα συναισθήματα σβήσουν ή εξαφανιστούν, οδηγούμαστε στο να πούμε ότι αισθανόμαστε απογοητευμένοι. Αλλά για ποιο λόγο;
Πολύ απλό. Το κίνητρο που νοείται ως συναίσθημα μας οδηγεί να πέσουμε στην παγίδα όπου κρύβουμε τα πιο κατάλληλα συναισθήματα πριν προβούμε σε οποιαδήποτε ενέργεια, οδηγώντας μας να μείνει ακίνητος εκκρεμής. Αυτή είναι η παγίδα κινήτρων. Το θέμα είναι: πιστεύουμε πραγματικά ότι τα κίνητρα θα εμφανιστούν μαγικά;
Όρα Αν κατανοούσαμε το κίνητρο ως επιθυμία και όχι ως συναίσθημα, τα πράγματα θα άλλαζαν : μάλλον θα αλλάζαμε στάση. Με αυτή την έννοια θα μπορούσαμε να αξιολογήσουμε τις επιθυμίες μας και να εντοπίσουμε τι μας παρακινεί σε κάθε μας απόφαση. Επιπλέον, θα μπορούσαμε να διακρίνουμε μεταξύ επιθυμιών που στοχεύουν στην πρόληψη της δυσφορίας και εκείνων που είναι παρόμοιες με τις αξίες μας.
Από εμάς εξαρτάται να ζήσουμε μια ζωή με γνώμονα την επιθυμία να αποφύγουμε τα πάντα ή κάτι που βασίζεται σε αξίες. Ναι, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι μεταξύ των πιο αρχέγονων ενστίκτων μας υπάρχει η επιθυμία να αποφύγουμε τη δυσφορία και επομένως δεν είναι δυνατό να εξαλειφθεί αυτή η τάση. μπορούμε να αποφασίσουμε να ενεργήσουμε σύμφωνα με τις αξίες μας. Το θέμα δεν είναι απαραίτητα να έχουμε κίνητρα, αλλά μάλλον να δεσμευόμαστε σε αυτό που θέλουμε.
Έτσι, σύμφωνα με τον Russ Harris, η δέσμευση είναι το πρώτο βήμα. Το αίσθημα παρακίνησης έρχεται στη συνέχεια. Δηλαδή Πρώτα έρχονται οι πράξεις και μετά τα συναισθήματα. Πολύ καλύτερο και πιο ικανοποιητικό είναι να ενεργούμε σύμφωνα με τις αξίες μας, ακόμη περισσότερο αν τα συναισθήματα που επιθυμούμε εμφανιστούν αργότερα. Αυτό όμως δεν συμβαίνει πάντα αφού σε επίπεδο συναισθημάτων δεν υπάρχουν εγγυήσεις.
Τα επιχειρήματα του μυαλού μας
Στην παγίδα των κινήτρων πρέπει να προσθέσουμε όλα εκείνα τα μηνύματα που τα ΜΜΕ, ορισμένα βιβλία και ορισμένα Οι άνθρωποι μας κάνουν συνεχώς ερωτήσεις σχετικά με το ποιες στρατηγικές χρειάζονται για να νιώσουμε κίνητρα. Συχνά αφορά κυρίως την πειθαρχία και τη δύναμη της θέλησης. Πιστεύοντας αυτά τα μηνύματα θα πέσουμε ξανά στην παγίδα των κινήτρων.
- Πρώτα θα τολμήσουμε να αναζητήσουμε αυτή τη μαγική φόρμουλα που μας κάνει να νιώθουμε κίνητρα αντί να δεσμευόμαστε για δράση.
- Δεύτερον, όταν δεν το έχουμε βρει, θα πάρουμε την απόφαση να εγκαταλείψουμε την επιχείρηση επειδή η πειθαρχία είναι δύναμη της θέλησης αυτό που μας χαρακτηρίζει δεν είναι αρκετό.
Σε αυτό το σημείο, μετά από προβληματισμό, θα συνειδητοποιήσουμε ότι η πειθαρχία είναι Η δύναμη της θέλησης είναι απλώς ένας άλλος τρόπος ένδειξης της δέσμευσης που βασίζεται σε ένα σύνολο αξιών καθώς και να κάνουμε ό,τι είναι απαραίτητο για να πάρουμε αυτό που θέλουμε ακόμα κι αν σε κάποιες στιγμές δεν νιώθουμε κίνητρο.
Απλώς πρέπει να απαλλαγούμε από την πεποίθηση ότι η επιθυμία θα εμφανιστεί ως δια μαγείας και αντ' αυτού να αρχίσουμε να καλλιεργούμε τη δέσμευση που έχουμε κάνει για τον στόχο μας. Μην ξεχνάτε: πρέπει πρώτα να ενεργούμε με συνέπεια με τις αξίες μας ανεξάρτητα από το πώς νιώθουμε. Και μόλις αποκτηθεί αυτή η συνήθεια, η πειθαρχία ή η δύναμη της θέλησης θα κάνουν την εμφάνισή τους.
Ήρθε η ώρα να φύγουμε από την αίθουσα αναμονής των κινήτρων για να κάνουμε χώρο για δέσμευση προς τον στόχο μας και δεύτερον τις αξίες μας . Μόνο έτσι θα εμφανιστεί η πολυπόθητη επιθυμία, αυτή που μας ωθεί με κάποιο τρόπο να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα.
