Ο Ισπανός παλαιοανθρωπολόγος Χουάν Λουίς Αρσουάγκα έχει αναπτύξει μερικούς ενδιαφέροντες προβληματισμούς για την πανδημία του κορωνοϊού πάνω απ' όλα κάνοντας έκκληση στο μέτρο, τον ρεαλισμό και την ανθρωπιά.
Αυτός ο ειδικός στην ανθρώπινη εξέλιξη που κέρδισε το βραβείο Πρίγκιπας της Αστούριας και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης ζητά σαφήνεια για την αντιμετώπιση της κρίσης και βλέπει καινοτόμες συνέπειες από την εμπειρία του.
Μια από τις πιο χαζές φράσεις του λέει ότι η ζωή είναι μια αέναη κρίση. Ο Χουάν Λουίς Αρσουάγκα δηλώνει ότι το εξαιρετικό δεν είναι ο θάνατος αλλά η ζωή. Υποστηρίζει ότι όλα τα είδη βρίσκονται συνεχώς στα πρόθυρα της εξαφάνισης και ότι κανένα από αυτά δεν αντιμετωπίζει σταθερές διαδικασίες. Αστάθεια είναι ένα εγγενές χαρακτηριστικό της ζωής .
Ο αισιόδοξος είναι αυτός που αλλάζει τα πράγματα. Ο απαισιόδοξος δεν αλλάζει τίποτα. Και το ίδιο και ο κήρυκας.
-Χουάν Λουίς Αρσουάγκα-
Η πτυχή που ανησυχεί περισσότερο τον Juan Luis Arsuaga είναι ο πολλαπλασιασμός των ευφάνταστων ερμηνειών για πανδημία . Πολλοί επέλεξαν να δουν τον ιό ως θεϊκή τιμωρία, αναγγελία του τέλους του κόσμου ή ως καρπό μιας κατάρας. Ισχυρίζεται ότι η κατάσταση έχει ευνοήσει πολλούς τσαρλατάνους που δίνουν μια υπερφυσική ερμηνεία του τρέχοντος πλαισίου.
Ο Χουάν Λουίς Αρσουάγκα και η ορθολογική σκέψη
Ο Χουάν Λουίς Αρσουάγκα επέμεινε όπου έχουν προφανή γεγονότα: επιδημία και πανδημία είναι τόσο φυσιολογικά και προβλέψιμα που για αυτόν ακριβώς τον λόγο υπάρχει ένας κλάδος της επιστήμης που ονομάζεται επιδημιολογία.
Οι ιοί είναι επιβλαβείς και επομένως υπάρχει ιολογία. Η μόνη διαφορά μεταξύ αυτής της πανδημίας και άλλων είναι ότι θέτει υπό αμφισβήτηση το μοντέλο της κοινωνίας στην οποία ζούμε.
Ότι ήταν όποιος ταξίδευε εξαπλώνουν τον ιό για τον κόσμο είναι γεγονός. Και συνέβη επειδή ζούμε σε μια πραγματικότητα όπου το ταξίδι από το ένα μέρος του κόσμου στο άλλο είναι όλο και πιο φθηνό. Συχνά, μάλιστα, συμβαίνει να επιβιβαζόμαστε σε ένα αεροπλάνο γεμάτο κόσμο σε ένα μέρος όπου αν ένα άτομο βήχει, τουλάχιστον άλλα πέντε μπορούν να προσεγγιστούν από τα φτερνίσματά του.
Κατά τη γνώμη αυτού του ειδικού, η ζωή έχει να κάνει με την επίλυση προβλημάτων. Με τη σειρά του Η επίλυσή τους σημαίνει να φτάσουμε σε ένα πάντα ασταθές σημείο ισορροπίας. Μια δυναμική που θα μπορούσαμε να ορίσουμε ως τη δυνατότητα να αφαιρέσουμε ένα κομμάτι χωρίς να προκαλέσουμε την κατάρρευση της κατασκευής ή να προσθέσουμε ένα κομμάτι χωρίς να καταρρεύσουν τα θεμέλια. Μόνο τα ορυκτά και οι νεκροί δεν έχουν προβλήματα, λέει ο Χουάν Λουίς Αρσουάγκα.
Μια βαθιά ιστορική αλλαγή
Ο Arsuaga δηλώνει ότι σε μια περίοδο συνδεδεμένων κρίσεων ή κρίσεων που σχετίζονται με μια συγκεκριμένη πτυχή που πυροδοτεί μια νέα κρίση, υπάρχει η πιθανότητα ένας ολόκληρος πολιτισμός να φτάσει στο τέλος του. Αυτό συνέβη στο Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατέρρευσε λόγω μιας σειράς αλυσιδωτών κρίσεων που δεν του έδωσαν χρόνο να σταθεί ξανά στα πόδια του. Εδώ είναι ο βασικός παράγοντας δεν είναι η κρίση αυτή καθαυτή αλλά η συχνότητά της.
Η κρίση στον τομέα της υγείας θα ξεπεραστεί γιατί υπάρχουν τα θεμέλια για να συμβεί αυτό. Αλλά αν προσθέσουμε σε αυτό μια οικονομική κρίση, μια κοινωνική και ίσως μια στρατιωτική ή κλιματική κρίση, τα πράγματα θα μπορούσαν να πάνε διαφορετικά. Ίσως πρέπει ουσιαστικά να αποχαιρετήσουμε τον πολιτισμό όπως τον ξέρουμε. Επομένως, το ιδανικό θα ήταν να επιλύσετε κάθε πρόβλημα συνειδητά.
Σύμφωνα με τον Juan Luis Arsuaga πρέπει να μάθουμε από όλα αυτά. Μην ξεχνάτε πόσο σημαντικό είναι να χρηματοδοτείται η επιστήμη και η έρευνα μόλις βρεθεί μια λύση κορωνοϊός . Σύμφωνα με αυτόν τον στοχαστή, οι πραγματικοί πρωταγωνιστές της σημερινής κρίσης δεν ήταν επιστήμονες αλλά πολιτικοί. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλά από αυτά που θα συμβούν θα εξαρτηθούν από τις κυβερνητικές αποφάσεις μαζί με τις ατομικές αποφάσεις του κάθε πολίτη.
Εδώ είναι οι λόγοι για να είστε αισιόδοξοι
Όπως και άλλοι στοχαστές, ο Arsuaga πιστεύει ότι η πανδημία δεν αποτελεί παράγοντα αλλαγής από μόνη της. Επιτάχυνε μόνο διαδικασίες που ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη, συμπεριλαμβανομένης της έντασης μεταξύ το νεοφιλελεύθερο μοντέλο και την αντικειμενική ανάγκη για μια κατάσταση ευημερίας για την πλειοψηφία των ανθρώπων.
Ας προσθέσουμε σε αυτό ότι κάθε εποχή έχει την κρίση της και ότι η πανδημία είναι αυτή που έχει επηρεάσει την εποχή μας. Προειδοποιεί ότι αυτές οι καταστάσεις φέρνουν μαζί τους φόβο και αυτό όταν οι άνθρωποι φοβούνται τείνουν να εγκαταλείψουν μέρος της ελευθερίας τους και τα δικαιώματά τους.
Ωστόσο, με σκαμπανεβάσματα, ο Arsuaga είναι πεπεισμένος ότι η πανδημία έχει ενεργοποιήσει μια αίσθηση συνεργασίας μεταξύ πολλών ανθρώπων. Η τελευταία είναι ομόκεντρη και προσανατολισμένη πρώτα στους στενούς συγγενείς, στη συνέχεια στην ευρύτερη οικογένεια, σε φίλους και γνωστούς και τέλος στην περιοχή, τη χώρα και τον κόσμο.
Κατά τη γνώμη του, μετά την κρίση τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα δεν θα λυθούν αλλά θα έχουμε μεγαλύτερη επίγνωση των αναγκών του άλλου.
