Πολιτιστική ιδιοποίηση: τι είναι;

Είστε εξοικειωμένοι με την έννοια της πολιτιστικής οικειοποίησης ? Μιλάμε για αυτό σε αυτό το άρθρο. Η τέχνη είναι το αποτέλεσμα της μόλυνσης των διαφορετικών επιρροών του μείγματος των συναισθημάτων αλλά και της μίμησης. Το πρόβλημα έγκειται στη διάκριση μεταξύ αυτού του τρόπου δημιουργίας και της έννοιας της κλοπής αντιγραφής ή της λογοκλοπής.

Υπό αυτή την έννοια, τα πνευματικά δικαιώματα καταλήγουν να αραιώνονται σε ένα σύνολο συλλογικών ταυτοτήτων, υποχωρώντας παραδόσεις που προήλθαν από τη δυναμική της εξουσίας στην οποία οι ισχυρότεροι γενικά εκμεταλλεύονται τους ασθενέστερους. Αυτή η έννοια εκφράζει αυτό που πολλοί ορίζουν ως πολιτιστική κατάχρηση.

Ένας σημαντικός αριθμός συζητήσεων έχει αναπτυχθεί γύρω από αυτή την ιδέα. Αυτή είναι η περίπτωση των τατουάζ με πολυνησιακά φυλετικά μοτίβα που έχουν γίνει εξαιρετικά δημοφιλή και έχουν εγείρει αρκετές διαμάχες.

Τι σημαίνει πολιτιστική ιδιοποίηση;

Όπως αναφέραμε για πολιτιστική οικειοποίηση εννοούμε την υιοθέτηση εργαλείων, εικόνων και συμβόλων που προέρχονται από έναν πολιτισμό που δεν είναι δικός του.

Σε σχέση με αυτήν την έννοια, αναρωτιόμαστε αν πρέπει πραγματικά να μιλάμε για κατάχρηση ή στις περισσότερες περιπτώσεις για έναν απλό φόρο τιμής σε άλλους πολιτισμούς.

Αλλά αν αναλυθεί περαιτέρω η έννοια της πολιτιστικής οικειοποίησης, ανακαλύπτεται ότι περιλαμβάνει επίσης δυναμική εξουσίας. Όπως και στην περίπτωση του a καλλιέργεια κυρίαρχο που οικειοποιείται στοιχεία άλλων πολιτισμών που έχουν συστηματικά καταπιεστεί .

Η έννοια της πολιτιστικής ιδιοποίησης γίνεται όλο και περισσότερο αντικείμενο συζήτησης, αν και δεν είναι νέο θέμα. Η παγκοσμιοποίηση και οι τεχνολογικές εξελίξεις μας επιτρέπουν να έχουμε πρόσβαση σε μεγάλο όγκο πληροφοριών με ένα μόνο κλικ. Αν και αυτή η έννοια δεν είναι νέα, η παγκόσμια διάστασή της έχει αλλάξει. Ωστόσο, τι διαφοροποιεί την πολιτιστική ιδιοποίηση από τον απλό φόρο τιμής σε έναν πολιτισμό;

Τα δύο βασικά σημεία για να απαντηθεί αυτή η ερώτηση βρίσκονται συγκατάθεση και μοιράζονται οφέλη . Κι αυτό γιατί η οικειοποίηση, ειδικά στον μουσικό τομέα, έχει γενικά σαφές οικονομικό συμφέρον.

Υπό αυτή την έννοια, η πολιτιστική ιδιοποίηση μπορεί να υποδηλώνει την εκμετάλλευση ορισμένων εξωτικών συμβόλων από τις πολιτιστικές βιομηχανίες. Αυτή η εκμετάλλευση θα γινόταν χωρίς καμία αναγνώριση του πολιτισμού προέλευσης σε συμβολική ή οικονομική μορφή.

Η έννοια της αφομοίωσης

Το θέμα της πολιτιστικής κατάχρησης είναι αρκετά περίπλοκο . Βρίσκει την προέλευσή του στη συμβολή όλων των ιστοριών μας και για να το αναλύσουμε σε βάθος είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε πώς λειτουργεί η διεθνής δυναμική εξουσίας.

Πρώτα απ 'όλα, είναι σκόπιμο να αναφέρουμε άλλες απόψεις που αναπτύχθηκαν για το θέμα. Για παράδειγμα, ακούμε ότι οι μη Δυτικοί που φορούν τζιν ή οι αυτόχθονες που μιλούν αγγλικά οικειοποιούνται κατά κάποιο τρόπο κυρίαρχους πολιτισμούς.

Ωστόσο, πρέπει να έχουμε επίσης υπόψη μας ότι Οι περιθωριοποιημένες ομάδες δεν έχουν αρκετή δύναμη για να αποφασίσουν αν θα μείνουν ή όχι στη δική τους παραδόσεις . Υπό αυτή την έννοια, η αφομοίωση συμβαίνει όταν άτομα που ανήκουν σε τέτοιες ομάδες υιοθετούν στοιχεία κυρίαρχων πολιτισμών για να επιβιώσουν.

Μερικά παραδείγματα

Ο κόσμος της μουσικής προσφέρει πολύ ακριβή παραδείγματα πολιτιστικής οικειοποίησης. Για παράδειγμα Η διάχυση της αφροαμερικανικής μουσικής από τον Έλβις ή του twerking που μέχρι πριν από λίγα χρόνια συνδέονταν με χαμηλής κοινωνικής τάξης μη λευκές ομάδες.

Η πολιτιστική οικειοποίηση αναδεικνύεται λοιπόν ως τρόπος δημιουργία εσόδων από πτυχές που υπήρχαν εκτός του αγορά και ότι σε αυτό εισήχθησαν σε μια λευκοδυτική προοπτική. Ακόμη και όταν εκμεταλλεύεται την εικόνα μιας εθνοτικής ομάδας, είναι ένδειξη του πόσο μακριά αυτές οι ομάδες από τα κέντρα λήψης οικονομικών αποφάσεων.

Είναι πραγματικό πρόβλημα η πολιτιστική ιδιοποίηση;

Η πολιτιστική οικειοποίηση είναι μια προβληματική έννοια που ορισμένοι άνθρωποι έρχονται να αρνηθούν. Αυτό οφείλεται σε διάφορους λόγους:

• Πολλοί άνθρωποι το υποστηρίζουν Αν και υπάρχει πολιτιστική ιδιοποίηση, δεν είναι πρόβλημα. Τα επιχειρήματά τους περιστρέφονται γύρω από μια ιδέα: οι πολιτισμοί είναι μεταβλητοί και δεν έχουν όρια. Ρέουν και αλλάζουν συνεχώς, περνώντας από χέρι σε χέρι.

• Για να μιλήσουμε για πολιτιστική ιδιοποίηση πρέπει να υπάρχουν πολιτισμικά στοιχεία που ανήκουν σε λίγους. Υπάρχει σφετερισμός όταν κάποιος στερείται στα χέρια άλλων τη δυνατότητα να απολαύσει κάτι που απολάμβανε μέχρι τότε. Στην πολιτιστική ιδιοποίηση, κάτι που προηγουμένως ανήκε σε μια μικρή ομάδα ανθρώπων διαδίδεται σε μεγάλη κλίμακα.

Ρατσισμός ? Μπορούμε να πούμε ότι κανένα πολιτιστικό στοιχείο δεν είναι αγνό ή ακατάλληλο. Οι ακτιβιστές μπορούν να γίνουν εξαιρετικά κτητικοί με τους πολιτισμούς, μια αγνότητα που δεν είναι χαρακτηριστική του κοινωνικού πλαισίου στο οποίο κινούμαστε.